ჩემო იშვიათად მაკომენტებელო, მაგრამ სტატისტიკის მიხედვით ერთგულო მკითხველო. ამ სადღესასწაულო დღეებში განსაკუთრებით მექავება ენა. ყველა ისეთი განაზებულია, გასხივოსნებული, ღმერთთან მიახლოებული, რომ ერთი რამ მინდება მხოლოდ - აღვადგინო თეთრსა და შავს, მარხვასა და მსგებსს, მიტევებასა და განსჯას შორის ასე უღმერთოდ დარღვეული ბალანსი. ამ პოსტს თუ ბოლომდე წაიკითხავთ ისეთ ამბებს შეიტყობთ, რომელსაც ფაქტობრივად სახელმწიფო საიდუმლოს გრიფით ინახავენ და ერთი ხელის თითზე ჩამოსათვლელმა ადამიანებმა თუ იციან (ბოლოში ტყუილად ნუ გადახტებით - სადღაც გავაზავებ).
პოსტის სათაური? - ასთი ხალხური თქმა არსებობს მათ მიმართ, ვინც გარემოებებს აბრალებს გარკვეულ ჩავარდანასა თუ სტაგნაციას და გეოგრაფიულ კოორდინატებში ლივლივით ლამობს პანაცეის მონახვას. რა, ვთქვა აბა... ნამდვილად გამიხარდება თუ დიორის 60 წლისთავისა და დიორში გალიონოს 10 წლისთავისთვის მიძღვნილ საიუბილეო ჩვენების პარალელურად, რომელიმე ქართველი დიზაინერი დაგეგმავს შოუს, მაყურებელსაც წაართმევს და აღიარებასაც მოიპოვებს პარიზის მოდის კვირეულზე. თუმცა, არ მგონია ამის საფრთხე უახლოეს მომავალში გველოდეს. მითუმეტეს, რომ ამის გამოცდილება ახლო წარსულში უკვე გვქონდა: ირაკლი ნასიძემ ჩაიდინა ასეთი საქციელი და ცარიელ დარბაზში აჩვენა კოლექცია რამდენიმე წლის წინ. ბიჭი ისეთი ნაგლია, რომ მხოლოდ იმას ვოცნებობ, მქონდეს მისი ნაგლობა და ყველაფერი ის, რაც უკვე მაქვს.
თემას დავუბრუნდეთ. რიგმა ქართველი დიზაინერებისა ამასწინათ გამოაცხადა - საქართველოში მოდის კვირეულს აზრი არ აქვს, არც ბაიერები ჩამოდიან, არც სეზონისთვის შეკერვას აქვს აზრი, ამდენ ხანს კოლექციებს ვერ გავაჩერებთ და ზამთრის სეზონის კვირეულზე ზაფხული უნდა გავაკეთოთ, რომ მალე გაიყიდოსო (evrica!). ისიც თქვეს, რომ ქართული ბაზარი ძალიან პატარაა და ხალხს არ აქვს იმის ფუფუნება ჩვენი ქმნილებები შეიძინონო. ამიტომაც უნდა გავარღვიოთ საზღვრები და ჩვენი ნიჭი უკრაინელ და ყაზახ მოდნიცებს შევანთხიოთო. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ - ”მიეცით ნიჭსა გზა ფართო” (დღეს რაღაც აფორიზმების გუნებაზე ვარ).
როგორც უკვე მოგიყევით ანუკიბოჭოლამ კოლექცია კიევში აჩვენეს. მათი მეგობრები კი ამბობენ, რომ დიდი გამოხმაურება და წარმატება ხვდათ წილადო, მაგრამ მე მაინც ”ფიცი მწამს და ბოლო მაკვირვებს” (ა კიდევ). ამჯერად მათ გადაწყვიტეს კიდევ ერთხელ ეცადათ ბედი, ამჯერად - ყაზახეთში. გზის გამკვალავად ქეთი ჩხიკვაძე მოგვევლინა. მან, წინა სეზონის კოლექცია ალმატიში (ყოფილი ალმა-ატა) ავთანდილთან ერთად ბრენდით KA აჩვენა. წელს ისინი დამოუკიდებლად წარდგნენ ყაზახი პუბლიკის წინაშე და წყვილების კატეგორიაში ანუკი-ბიჭოლას დაუთმეს ადგილი.
ამ უკანასკნელებზე არაფერს აღარ ვიტყვი, რადგან ზუსტად ის კოლექცია ჩაიტანეს, რაც კიევში ჰქონდათ. განსხვავება იმაში იყო, რომ ანუკის მეუღლის უხილავი ხელი ყაზახეთის სტეპებამდე ვერ გაწვდა - ჩვენებას არც ვინმეს ლაივი ედო ფონად და არც ბუდა ბარი დაუქირავეს after party-სთვის. რა თქმა უნდა არც იმხელა გაშუქება ჰქონდათ, როგორც კიევში. ერთად-ერთმა ბლოგერმა აღნიშნა, რომ კოლექცია მოეწონა, თუმცა მაქქუინს ჰგავდაო (ჩემი აზრით ეს შეფასება ერთის მხრივ გადაჭარბებულია, მეორეს მხრივ დიდი შემოქმედის ხსოვნას შეურაცხყოფს).
 |
| ახალი ლოგო მოუგონიათ |
ქეთი ჩხიკვაძეზე თქვეს, რომ ”ტარებადი” კოლექცია იყოო. ქეთიმ თავისი თბილისური ჩვენების გამხსნელი მოდელიდან, რაც პეპიტას ქსოვილი მორჩა კაბა შეკერა, დანარჩენი კი სრულიად უღიმღამო, გრავიტაციის ძალის ცუდად მაჩვენებელი კაბები (აი ისეთი, მარტო 10-A-ში შეკრებილი მოსკოვში მაცხოვრებელი ქართველი ლამაზმანები რომ ატარებენ) აჩვენა. ხო და კიდევ, კასკადირებული ბეწვეულის მოსასხამებიც უხვად გაიყოლა თბილისური ჩვენებიდან.
ავთანდილმა ერთ-ერთი ყველაზე ვრცელი კოლექცია წარმოადგინა. რა ვთქვა, თავად განსაჯეთ. მე მის კოლექციას პირობითად 2 ნაწილად დავყოფდი:
ასეთები
და ასეთები:
ესეც ფინალური მოდელი
მოკლედ, ასეთი აღმოჩნდა ქართველი დიზაინერების ლაშქრობა. ისე, საინტერესოა რა ბედი ეწია ჩუბიკას მიერ კულტურის მინისტრის თანხლებით ხელმოწერილ ხელშეკრულებას პიერ კარდენთან. ამბობენ, რომ მას მერე, რაც ჩუბიკას თავდაპირველი მოწონების შემდეგ მაქქუინის პლაგიატი უპოვნეს, მას პარიზში ჩასვლა, ესკიზების ორიგინალების წარდგენა და სიტუაციაში გარკვევა მოუწიაო. ამის შემდეგ მას შესთავაზეს, რომ საკუთარი ფინანასებით შექმნას კოლექცია (რაც 200 000 დოლარი დაუჯდება), რომლიდანაც ნახევარს ამოირჩევენ და პიერ კარდენი გაყიდის რითეილში, ხოლო დანარჩენს კი ლეიბლი Pierre Cardin by Chubika მიეკერება და მხოლოდ საქართველოში იქნება მისი გავრცელება შესაძლებელიო. რომელი დიზაინერი დათანხმდებოდა ასეთ პირობას? ჩუბიკა. ის დათანხმდა და ახლა თანხების მოძიების პროცესშია. სხვათა შორის პიერ კარდენი სხვა დიზანირებსაც ეძებს იგივე პრინციპით. მაგალითად, ერთ-ერთ დიზაინერს ყაზახეთის ურალიდან პარიზის მოდის კვირეულზე ჩვენების მასპინძლობა შესთავაზა.
...
რადგანაც თქვენი ყურადღება ყაზახეთის მოდის კვირეულზე ქართველი დიზაინერების კოლექციებზე შევაჩერე, ვფიქრობ სამართლიანი იქნება, ქართულ მოდას ოდნავ ავცდე და ყაზახეთის მოდის კვირეულზეც გითხრად ორიოდ სიტყვა.
ის უკვე მეათე წელია იმართება. მისი დამაარსებელი და პროდიუსერია საიატ დოსიბაევი, A.K.A. საი, რომელიც ერთი წლის წინ თბილისის მოდის კვირეულზე იყო სტუმრად ჩამოსული. მაშინ ის ზოგიერთ ადგილობრივ დიზაინერთან ერთად ხშირად მოძრაობდა და მათ დიდი ენთუზიაზმით ეპატიჟებოდა ყაზახეთში.
კვირეულმა წელს ვენიუ შეიცვალა და Almaty Towers-ში გადიანცვლა. ბალრუმი 880 დამსწრეზეა გათვლილი. სპონსორებიც უხვად ჰყავთ. თუმცა, ვერ ვიტყვოდი, რომ ამან გავლენა მოახდინა კოლექციების უმეტესობაზე, რომელიც წარმოდგენილი იყო. უკომენტაროდ გთავაზობთ.
 |
| Aigul Kassymova |
 |
| Aida Kaumenova |
 |
| Christophe Guillarmé პარიზიდან |
 |
| Ciao Bella |
 |
| Clarisse Hieraix პარიზიდან |
 |
| ICA by Maunela Conti იტალიიდან |
 |
| InsideOut and Lesautres (Алексей Чжен Саят Досыбаев) სწორედ ესაა საის ჩვენება |
 |
| IQ Fashion (ფონში ვხედავთ ავთოს მენეჯერ ზურას შავ სათვალეში) |
 |
| Jado |
 |
| Jaka |
 |
| Kamila Kurbani |
 |
| Kenje |
 |
| Kuralai (როგორც ჩანს არც იქაური მოდელები უჩივიან ცელულიტის უქონლობას) |
 |
| Lariya |
 |
| დებიუტი: Mechanical Piano (Айгуль Куандыкова) - დეტალი: მიხატული თვალები |
 |
| Salta |
 |
| Sergei Shaburin |
 |
| დებიუტი: Sofiann |
 |
| Sweet dream by Svetlana Kushnerova - ფონში ისევ ზურა |
 |
| winter fantasy - პოდიუმის მარცხნივ ავთანდილის გამოსული თავი |
აი ასეთი პუბლიკა დადის ყაზახეთის მოდის კვირეულზე:
ასეთიც ურევია:
ჰყავთ თავიანთი ირმა შარიქაძეც:
თუმცა ფაქტია, რომ ავტორიტარიზმი მოდაზე დადებითად უფრო მოქმედებს, ვიდრე პირიქით (ჩაცმის კოდი, პერფექციონიზმი, იერარქია, და ბევრი სხვა ატრიბუტი ფაქტიურად ”გოს-ზაკაზში” სვავს მოდას, რისი ტენდენცია ჩვენშიც შეინიშნება). მსყიდველობის გაცილებით მაღალუნარიან ყაზახებს არაფერი ეტყობათ იმისა, რომ უახლოეს მომავალში მათ თანამემამულეთა მიერ ნაწარმოები პროდუქცია დააინტერესებთ. ისინი სიამოვნებით იხდიან დიდ ფულს უცხოურ ბრენდებში.
ამიტომაც გაურკვეველი რჩება თუ რისთვის გაემგზავრნენ ყაზახეთის მოდის კვირეულზე ჩვენი დიზაინერები. აქვე არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ თვით ყაზახი ბლოგერები (Katherine Gribanovskaja) ასეთ რამეს წერენ:
”Про сами коллекции. Как и было обещано - много ярких цветов, трикотажа, легких тканей, использование которых обусловлено, скорее, местными реалиями, чем мировыми требованиями к коллекциям сезона FW. Дело в том, что отечественные дизайнеры шьют на внутренний рынок, если не сказать на "местный" = алматинский, т.е. в небольших объемах. Поэтому выпускать осеннюю, а тем более зимнюю коллекцию за сезон - не просто не имеет смысла, но и накладно - такой "проходимости" одежды просто не будет, а это - торможение денежного оборота... Ну да ладно.”
